Ferîdûn Yazar jî çû rahmetê

Abûkat  Ferîdûn Yazar jî çû rahmetê
Mirina bêbext Ferîdûn Yazar jî ji me stend.
Bi wefeta entellektuel û kurdperwerê hêja û dostê bavê min yê salan Ferîdûn Yazar ez gelkî xemgîn bûm.
Ferîdûn Yazar yek ji kadir û kurdperwerên salên 1970î yê pir zana û hêja bû, merivekî sergiran têra xwe zana û bi kultur bû, mêrê cimatan û dozên giran bû.
Ferîdûn Yazar, heta roja mirina xwe tu carî newestiya, di micadela kurdayetiyê da xwe sist nekir, dev ji kurdperweriya xwe û micadela xwe ya kurd û Kurdistanê û doza azadiya gelê xwe berneda, ji bo gelê xwe bêwestan tim di nava xebatê da bû.
Gelê kurd, doza azadiyê zanayekî kurd, kurdperwerekî pir giranbuha wenda kir.
Bira serê zarok û malbata wî û gelê kurd sax be.
Bira gorra wî buhuşt be…

XXX

Li Diyarbekrê depoya weşanxaneya Avestayê şewitandine…
Ez pir xemgîn bûm. fena ku hemû arşîva min şewitandibin.

Nayê gotin kê ev hovîtî û rûreşî kiriye.
Gerek kurdek tiştekî wiha neke, gerek kurdek kitêban, Mem û Zînê, Dîwana Melayê Cizîrî neşewitîne.
Gere kurdek tiliya xwe li çavê xwe nexe, gere hewqasî jî ne neyarê zanînê, dîroka kurdî û edebiyata kurdî be.
Yê ev kar kiriye miheqeq dijmin e, miheqeq neyarê kurdan û dîroka kurda ye.
Kê kiribe ne însan e, neyarê kurda ye, ji ronahiyê, ji zanînê, ji ilm ditirse.
Ji bo dinyayê, jînê roj çi be, ji bo însanan jî kitêb ew e.
Meriv însan be kitêban naşewitîne. Meriv neyartiya kitêban nake.
Dîktator, hov, kesên ji medeniyet û ênsaniyetê bêpar in qedir û qîmeta kitêban nizanin û kitêban dişewitînin.
Li Diyabekrê bi depoya Avestayê ra xezîneyek biçûk ya dîroka miletê kurd jî şewitandin…
Şewitandina depoya Avestayê şermezar dikim. Bira canê xwediyê Avestayê sax be...

XXX
Li hemberî vî dîmenê ji wahşetê jî mezintir gurûzî girt bedena min, bîna min teng bû, kîn û nefreta min ya li hemberî van bênamûs û nazîstên îslamîst yên ereb û tirk bi qasî çiyayê Agiriyê bilind bû.
Heta kurd hebin ewê tu carî vê wahşeta, vê jenosîda îslamîstên ereb û tirk ji bîr nekin...